Op de startzondag in september 2016 kregen we zaden uitgedeeld en schreven we allemaal op wat we graag wilden laten bloeien. Nu - een seizoen verder - keken we terug wat er van geworden was. Wat is er dit jaar tot bloei gekomen? 

Liederen bij een viering kiezen kan best lastig zijn, soms krijg door de hoeveelheid mogelijkheden bijna keuze-stress🙂. Dit jaar was het koor gevraagd om een top-5 samen te stellen met meest favouriete liederen. Uit die lijst kozen ds. Everdien Hagen en dirigente Elien Lammers een serie liederen die bij het thema pasten. Dat werkte fijn. 

Na lied 65 vers 2 en 6 gezongen te hebben als beginpsalm, de bemoediging en groet baden we het kyriegebed. Het glorialied was lied 117d Laudate Omnes Gentes (Loof alle volken, loof God!).

Toen kwam er een woenstijnroos opduiken die helemaal verschrompeld was. Tot ieders verrassing ging die Roos van Jericho na een glas water voorzichtig open, en in vlot tempo. We dansten en zongen samen met de kinderen het lied over de woenstijn die zal bloeien als een roos. Sandra Schelling nam het voortouw en we deden gezellig mee met alle bewegingen.

De lezing uit Jesaja 35: 1 - 7 maakte dat we De steppe zal bloeien van Huub Oosterhuis en Antoine Oomen zongen. Vervolgens hoorden we de woorden uit Galaten 5 : 13 - 25 en zongen lied 841 over Wat zijn de goede vruchten, die groeien aan de Geest.    

Na de uitleg door Everdien zongen we een lied uit de 19e eeuw, te vinden in de Johan de Heerbundel: Stroomen van zegen (met dubbel o). Het is een lied op een Weense wals, 6/8 maat en qua thema paste het perfect bij de actualiteit. Want hadden we allemaal niet te maken gehad met de enorme droogte die Nederland teisterde? En vandaag regende het (gelukkig!). 

Daarna namen we afscheid van Miep Vogelzang als diaken - ze blijft wel lid van ons koor. En voor haar zongen we An Irish Blessing (zie opname). Ook vond Anton van Mourik het welletjes en nam na 47 jaar afscheid als koster. Voor hem was een lied gemaakt door Jacqueline Kat op de melodie van Opa Bakkebaard dat het koor voluit voor hem zong (zie opname) na de viering.

Bij de gebeden zongen we allemaal het mooie Spreid uw dragende vleugels onder ons uit, spreid uw warmende lichtglans over ons uit, waar Maria de Groot de tekst van maakte en Eileen Silcocks een schitterende melodie bij schreef.  

We sloten de viering af met het geven van de zegen aan elkaar: lied 416, Ga met God.

Daarna genoten we met elkaar van een heerlijke kop koffie, taart en een super lekkere lunch. Heel veel dank aan allen die een bijdrage - in welke vorm dan ook - leverde aan deze mooie, op veel fronten diverse viering. 

Voor het koor is het seizoen nog niet helemaal afgelopen. We zingen nog een herdenkingsviering in Culemborg en een streekviering op 2 juli in Buren. 

Nog een repetitie voor twee vieringen en toen was het genoeg voor dit seizoen. Teuni Trouwborst kwam mee repeteren voor de viering van 2 juli in Buren en daar gaan we o.a. het Nada te turbe zingen. Een lied waar Theresa van Avila (1512 - 1582) de tekst voor maakte en die - volgens de overlevering - in haar habijt naaide, zodat ze hem altijd bij zich had. Jacques Berthier uit Taize maakte de muziek erbij. We zingen hem zondag in het Spaans en het Nederlands.

Nada te turbe nada te espant; quien a Dios tiene nada la falta

Nada te turbe nada te espante; solo Dios basta.

Niets zal je deren, niets je benauwen. Als je God zoekt zal niets ontbreken.

Niets zal je deren, niets je benauwen. God vervult alles. 

Ik kon het niet laten om er toch even een opname van te maken. Het is een beetje bibberig geworden qua beeld, omdat ik af en toe ook nog wat kooraanwijzingen gaf, maar het klinkt mooi.

Al met al een productieve repetitie gehad. Op naar de vieringen. 

Op 29 juni 2017 zongen we in Zorgcentrum Beatrix in Culemborg een Herdenkingsviering voor overledenen. Er waren 18 mensen overleden en voor hen staken we kaarsen aan, zongen Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft, vuur dat nooit meer dooft. Maar ook het mooie lied Heer, herinner u de namen (NLB 730), Wat de toekomst brengen moge (NLB 913), tijdens de collecte Behute mich Gott en als slotlied Ga met God. 

We genoten ook van het Ave Maria, Remeber Me en Bist Du bei mir dat sopraan Anne-Mieke Post-Smetsers zong. Ze werd daarin kundig begeleid door organist Ton Harterink. 

Louis Sibbald en Sandra van Ommering waren de voorgangers in de mooie viering. 

De Streekviering van zondag 2 juli 2017 was de laatste viering van dit seizoen. Een volle kerk in Buren.De complete uitzending is terug te beluisteren via deze link: http://kerkdienstgemist.nl/assets/1443921-Streekdienst#.WVksuYjyg2x

Tijdens de vooroefening zongen we de Antifoon van deze zondag, lied 84b Antifoon A Gelukkig wie wonen in uw huis, eeuwig loven zij U. Hieronder staat de filmopname, die door Marjo gemaakt werd. 

Een hoopvolle viering waarin de lezingen uit Jesaja 30: 15-18 en Lucas 15 : 1-10 centraal stonden. Het ene schaap dat weg is en het vertrouwen dat we mogen hebben in God dat Hij/Zij gevonden wil worden. En onze taak daarin, op weg gaan om te ontdekken, te vertrouwen en te zoeken. En - zei Everdien - misschien is God wel dat ene schaap.....

Nu heeft het koor even rust en we hopen de draad weer op te pakken in september. 

Tot dan!

Als afsluiting van het koor seizoen organiseerde Marijke van Dijk bij haar thuis een gezellig en lekker etentje. Velen staken de handen uit de mouwen en maakten de lekkerste dingen als voorafje, voor de hoofdmaaltijd en toetjes. Naast zingen kunnen ze ook nog super heerlijk koken!

Frans durfde het aan een schitterend lied te maken voor ons en zong dat ook nog. Kijk maar op het fimpje.

En als slot kregen we een prachtig koordoosje met het logo en heerlijke bonbons. En twee gelukkigen wonnen een PrivéWeekend. Wat is dat - zult u misschien vragen? Wij hadden allerlei ideeen en tot onze hilariteit kregen de beide mannen die gewonnen hadden - Frans en Ad - een roddelblad voor de vakantie mee. Een Privé en een Weekend. Kijk, dat is lol maken.  

Het was een prachtige afsluiting van een mooi koorseizoen. Smaakt naar meer, dat zeker. 

Zo! De kop is er af. Het nieuwe seizoen is begonnen. De startzondag in Kerk-Avezaath had als thema: Wij zijn onderweg....... zoeken en gevonden worden. Het verhaal van Saul stond centraal die ezelinnen ging zoeken en tot koning gezalfd weer terugkwam. Hoe onvoorspelbaar het leven kan zijn. En hoe we daar mee omgaan. Een thema waar we allemaal wel wat mee kunnen. Vandaag was de vraag aan ons wat wij zouden willen zien in een leider, welke eigenschappen vinden wij belangrijk? Die konden we opschrijven op een groot vel papier. De kinderen maakten en kleurden hun eigen kroon voor de koning of koningin. 

We zongen o.a. het Kyrie (lied 301K) en Marjo maakte tijdens de repetitie een opname, die nog niet helemaal goed klonk, maar het was nog vroeg en in de viering ging het geweldig. 

Ook zongen we het lied Ga maar gerust, een schitterend lied van Duitse origine, met een Fin als componist (Jean Sibelius) en ingeburgerd in Engeland (Be still, my soul). En Sytze de Vries maakte daar een eigen, vrije vertaling van. Een prachig lied dat we nu nog eenstemmig zongen, maar heel snel meersetmmig gaan zingen. Reken maar. In de viering zong het koor al heel mooi, in de repetitie ging het al heel aardig. 

We zijn onderweg gegaan en kregen een gebed mee voor onderweg en om uit te delen aan wie we maar willen:

Dit zegt de Heer tot ieder van ons:

Ik heb je aangesproken bij je naam. Ik heb je nodig. Ik laat je niet alleen. Ik heb je handen nodig om anderen bij de hand te nemen en door het leven te dragen. Ik heb je lippen nodig om woorden van goedheid te spreken, om het verhaal van mijn leven verder te vertellen. Ik heb je ogen nodig om anderen te laten kijken in het verrijzenislicht. Ik heb je voeten nodig om de eerste stap te zetten naar de nieuwe hoop. Ik heb je lichaam nodig om het lijden van medemensen op te nemen. Ik heb je nodig om anderen vrij te maken. Ga met Mij mee. Ik zal je nooit alleen laten. 

Elly en Kees de Jongh, Buren 2013. 

Daar kunnen we mee op pad!