Een van onze sopranen is - naast een uitstekende zangeres - ook een uitermate creatieve vrouw. Van de simpelste dingen als wc rolletjes of stukjes hout maakt ze - samen met andere vrouwen - hele leuke dingetjes. Zo maakte ze rond de kerstperiode in 2019 van een paar stukken hout allemaal engeltjes. En in 2018 creerde ze het complete koor in schitterende poppetjes van wc-rolletjes. Kijk maar eens bij Koor 2019-3 en het Koor 2018-3. 

Ze verkopen deze spullen voor het Pemama project, waarbij ze kinderen ondersteunen in een school in Zambia. 

Aangezien allerlei inspirerende markten vanwege het corona-virus niet doorgaan geven we veel plezier ruimte aan Marlein:

Leuke lentespulletjes voor een beetje extra gezelligheid in huis

Helaas… ook de Lentefair in Kerk-Avezaath kan door het coronavirus niet doorgaan. Corrie, Tine en ik waren al maanden bezig en hebben zulke leuke dingen gemaakt: schattige kuikens, leuke mandjes, knusse eierwarmers, gezellige kippen, vrolijke tulpen, lieve onderzetters, grappige servetringen en nog véél meer. Zo jammer dat dit alles niet bij jou op de paastafel zou staan, het ontbijt, de lunch of brunch wordt er vast zoveel gezelliger door. Daarom zijn deze kleurrijke, leuke spulletjes gewoon te koop! Ook Lambert heeft weer prachtige dingen van hout gemaakt. Bekijk de foto’s maar eens. Misschien zit er iets voor je bij? O ja, de opbrengst is natuurlijk voor Stichting Pemama!

U kunt haar bereiken via haar mailadres: marlein.meulenbeek@planet.nl

Hieronder staat nadere informatie over het Pemamaproject:

Als ik op bezoek ga bij de school, kan ik maar beperkt spullen meenemen. En alles wat ook in Zambia te koop is, kopen we liever daar, zodat we ook de lokale ondernemers ondersteunen. Maar ik wil natuurlijk niet met lege handen aankomen.

Deze keer kochten we iets dat ik zelf als kind helemaal geweldig vond en wat in Zambia nog niet te krijgen is: een aantal techniekdozen voor kinderen van verschillende leeftijden. Vol tandwielen, lampjes, draadjes en schakelaartjes om eindeloos mee te kunnen bouwen en ondertussen veel van te leren.

De oudere kinderen kunnen er ook natuur- en scheikundeproefjes mee doen, met zelfs een mini-windtunnel. Gewapend met de graafmachine, hijskraan en radio die ik precies volgens de plaatjes had nagebouwd, ging ik de klassen rond om ze te demonstreren. En wat bleek gelukkig: ook Zambiaanse jongens, meisjes, juffen en meesters vinden dit helemaal geweldig.

De ogen van Mrs. Banda

Mrs. Banda, de juf die al vanaf het begin bij ons schooltje werkt – en van een verlegen meisje uitgroeide tot een zelfverzekerde leerkracht – keek wel erg moeilijk tijdens mijn laatste bezoek. Regelmatig liep ze even de klas uit en wreef ze in haar ogen. Toen ik ernaar vroeg, vertelde ze dat ze steeds vaker hoofdpijn had.

Een dokter had ooit wel gezegd dat ze eigenlijk een bril nodig had. Maar die 900 kwacha, omgerekend zo’n 40 euro, waren voor haar onbetaalbaar. Dus slikte ze paracetamol en hoopte ze er het beste van. Die bril hebben wij voor haar betaald, maar een paar maanden later bleek dit toch niet de oplossing. Er zat een zwelling in haar oog, die steeds groter werd. Al snel kon ze nauwelijks meer werken en lag ze thuis op bed, met veel pijn. Inmiddels is ze, met geld uit Nederland, geopereerd en staat ze weer voor de klas.

Water

De ongekende droogte in zuidelijk Afrika trof ook Zambia. Het regenseizoen, dat normaal al in september begint, liet tot ver in december op zich wachten en kwam ook daarna maar heel moeizaam op gang.

Voor de schooltuin hebben we een nieuwe pomp gekocht, zodat de groenten daar toch kunnen blijven groeien. Door het grondwater dat steeds verder zakt, viel ook de waterput droog die we vorig jaar hebben laten boren. Nu sparen we om die nog 30 tot 40 meter dieper te laten maken, zodat de school het hele jaar rond schoon water zal hebben.

Jorrit Meulenbeek